Gönlümün Yegânesi
Kurumuş yaprak gibi kapıldım su arkına
Bilmem gidiş nereye kendimi verdim suya Bu yol çileli bir yol varamadım farkına Gündüzümü ararken gecem daldı uykuya Yolunu gözlediğim yüreğimin sahibi Soframda ki ekmeğim, tadım, tuzum aşımda Son ver artık hasrete bu savaşın galibi Dindir fırtınaları essin meltem başımda Hiç bitmeyen sevginle yüreğimi kuşatıp Kalbime sahip olan aşkımın divanesi Mutluluğa harç katıp ümide temel atıp Fethettin kaleleri gönlümün yegânesi Koşuyor deltasına deli bir nehir gibi Çoşar Nil’in mavisi durmaz çağlayıp akar İçini yakan sevda tıpkı bir zehir gibi Damarında dolaşıp seven kalbini yakar NİLÜFER SARP________25.KASIM.2010 |
Okumaya doyamadığım bir nefis eserdi; konusuyla, anlatımıyla harikaydı.. Tebrikler..
Selamlar...