Karanlıklar Aldı Seni
Yaniyorum işte
Çiranin ateşle buluştuğu an gibi Eriyorum karşında Karin güneşe bakışı gibi Bitiriyorsun beni İnsanın ömrünü bitirdiği gibi Geceler sessiz Geceler sensiz ve çaresiz Karanlıklarımda kayboluyorum Seni tekrar bulmak için Avazim çıktığı kadar bağırıyorum Sesini duyup nefesini tekrar tenimde hissedebilmek için Sesim yükseliyor Yankılanıyor yanlızlığım karanlık boşlukta Ne yankılansa hapis ediyor kendinde Bana ait hiçbirşey bırakmıyor bende Biliyorum daha gelmeyeceksin Karanlıklar aldı seni Vermiyor bana geri.... |