Sana Doğru Çırpacağım Kanatlarımı..
çalkantıları,fırtınaları içime gömerken
derin,yorucu bir sessizlik çöktü odama işte sensizliğin güz şamarı vurdu yüzüme sarılırken sensiz gecelerime hüzün kokuyor her bir yanım bir o yana bir bu yana savruluyor bedenim.. sensiz gecelerimde, dalgalarla boğuşan hep tutunacak,sığınacak bir liman arar ya! o misal korkarım,kıvranırım ruhum yorgun bedenim sancılı avuntu gülümsemelerimde... bitmeyen güz yağmurları gibi yanaklarımdan süzülen gözyaşlarım karanlığa gömülen odamdan ışıklı pencerelere baktım özlemle iç çeke çeke. soluk yitik sensizliklerin üzerine seriliverdi martı çığlıkları cıyak kıyamet... kuşlar bazen zamansız düşer ya göç yollarına akşam vakti,ya da sabahın alacasında ansızın çırpınıverir kanatları göç vaktini beklmeden sevgilim, kuşlar misali sana doğru çırpacağım kanatlarımı... Bahar Tülay Kıran 28.Temmuz 2007 |
Çok severek okuyorum şiirlerinizi ve anlatılarınızdaki yaşamaklıklarımla karşılaştıkça içim sızlıyor, hakikatli yazıyorsunuz çünkü.
Nazar değmesin diye "MAŞAALLAH" diyorum, Özlemce...