SÜREYYA (Pervin yıldızı)yârim; yüksek çatıda ay’a eşlik eden süreyya aşk gam’ı ile cihanda yandım gök kubbe konak gönlüm seferde sema’ya can’ı mest olan şu gölge halim ile ortasından delinmemiş incilerimi döktürür su’ya ey rengimin aslı su’ya ışık vurup hare bırakan rahmimdeki yük’ün nesli peri-çihreme dokunur her daim ışığıyla âşık’a gece sunulur iken deva umar mı âşık asuman’ın seherinden... Turnakis.. |
Saygılarımla