İlme,irfana sağlam kök salan
Yıkılmadan duran çınar öğretmen.
Bir kaynaktan çıkıp deryaya dalan
Aktıkça durulan pınar öğretmen.

Adem’le başlayıp hiç yorulmadan,
Bilire-bilmeze hiç kırılmadan,
Çağlarca yol aldı bir an durmadan
Kendini zorluğa sınar öğretmen.

Güler mi öğretmen,toplum gülmeden,
İdealleri yerlerine gelmeden?
Işıtır her yanı bitmek bilmeden
Bir meşale gibi yanar öğretmen.

Bütün bilgilerin cevheri sende
Önderlik yapıyor ilimde,dinde
İyiliğe yarışta hep en önde
Kötülüğü daim kınar öğretmen.

Geçmişiyle gururlanıp öğünür,
Geleceğe umut saçıp sevinir
Sınıfın içinde görsen O’nu bir
Demet demet bilgi sunar öğretmen.

Bir yanda hükümran,bir yanda edip
Kölesi olayım yanına gidip.
Cahilliğin kalesini fethedip
Her türlü güçlüğü yener öğretmen.

Fatih’in,Yavuz’un hocasıdır O,
Tüten fabrikanın bacasıdır O,
Ab-ı hayat gibi kutsal sudur O
Yudum yudum içen kanar öğretmen.

Kimi darda görse hemen ulaşır
Yunus Emre gibi sevgiler taşır
Türkiye’yi karış karış dolaşır
Beldeden beldeye konar öğretmen.

Seni anlatmaya gücüm yok benim
Vasıfların sayılmaz ki çok senin
Öğretmenim hiç benzerin yok senin
Seni seven seni anar öğretmen
Bir meşale gibi yanar öğretmen.

Veysel Turgut