Anlatılmaz duygularım var sana karşı,
Bir bulsam seni diye çırpınıyor yüreğim,
Yok sayıyor ayrılıkları.

Yelken açmıştık biz gecelerde seninle,
Gözlerimizin kipriklerine varana,okyanuslarda.
Etrafımdaki herşey anlamını yitirip daha güzel oluyordu seninle.
Şimdi yokluğun var her yanımda,
Ve Filistin askısında asılı kalan sözlerimiz.
Gecelerimde sen yoksun,zambaklar su üzerinde durmuyor yani.

Gidişinle boşlukta kalan kalbim öylece kıpırtısız.
Ara sıra atışını hissetsem de,heyecanı boşuna sen yoksun.
Mahsunluğunu,güzelliğini duvarlara çiziyorum.
Hayalini çiziyorum gözlerimle,kumsalın kıyıya vuran dalgalarına,
Daha tamamlanamadan silinip yok oluyorsun,
Gidişin gibi,yıldırım gibi,aniden oluyor işte.

Ne bir ses,ne bir haber gelmiyor artık senden,
Öylece kalakaldım deli hasretinle ben.
Kaç kez paylaştığımız gökyüzüne umudumu bıraktım,
Yağmurla karışıp gözlerime düştüler.
Yokluğun; mermerin üzerine damla damla dökülen su misali gibi değiştirdi beni.

Bıraksalar,seni bana getirse ayakların,
Yere düşen kuru yaprakları çiğneyerek,üstüne basa basa,
’Bu solmuş renkler yok artık,bak her yer rengarenk’ desen,
Bende ki bu grilik yok olsa,
İliklerime dek çığlıklarım son bulsa,
Yine yelken açsak gecelerde,
Gözlerimizin kipriklerine varana,okyanuslarda...

Feride Abay
20.03.2003 Perşembe 09:20
İstanbul-İlkbahar