EY MUTSUZLUK
Grileri giydiren bir günah gibisin
ey mutsuzluk Sarmaş dolaş riyakarlığa attın daima beni Azmettiren aşkin kıyısına vuran eylemlerin Ateşe kanat çırpan kelebek misali Yarınlarım paslı bir şer Ögrendimki.. .Geleceği kınalı felsefesi yokmuş emeğin Söyle başımı sokacak bir umudum olsun istedim hep Dertli yüzüme bir nara ifadesi takıp Öksüz degilim hayat bak kader benden yana Dercesine çıldırmak istedim Boşmuş boş. Sözlerden ruhuma arta kalanlar Fikir işkencesi çektiriyor hazin ağrılar Kurban misali köşeye sinmiş ve zevksiz Mechulden yargılıyor ecel sessiz sessiz Berrin Korkmaz |
ey mutsuzluk
yorumsuz