Öfkeli Yüreğin Suskun DiliVuslatlar maviye Yaşamlar siyaha çalınca, Diz boyu bataklık Uçurum boyları… Sürükler gecenin ortasından, Bir tufanın esintisine kaptırır Kaypaklığın verdiği ihanetleri… Geçmişten süzülüp gelenler, Hatırlatırlar maziyi. İndirirler yaşamın şalterini. Sevdiklerinin gülüşlerini… Taze bir dal misali, Kesip biçenlerden arındırmak için düzeni... Yel estirirler alabora olur kavgalar Geleceğe özlemdir bin umut olan. Vururlar kederli ışığını, Yorgun sokaklarına şehrin. Yarın için bir şey yapma aşkı Umuttur bir zafer sarhoşluğunda. Düzenbaz ihaleler, Komik oy talepleri, Lüks kentlerin İkide bir sökülen kaldırım taşları, Patika yolda yalın ayak bir çocuğun bakışları, Ve insan ayrımcılığının gerçekleri, Kimsesiz köylere Yankısız ağıtlarla Kök olur, Yeniden durmaz açar, Toprağın madenselliğine uzanır, Öfkeli yüreğin suskun dili. __________________ MURAT YANÇ |