KavakÇiçek tacını giyen kavak soyunur. Köklü, mağrur, dimdik Sessizliği, Akrebin yelkovana sarılmış Suskunluğudur zaman… Kanyonda buz tutmuş nehrin soluğu Ürpertir tenini, Renkler patiska bohçana dürülür. Sakinin gözlerinde demlenme Zamanıdır şimdi, Sözsüz renksiz düz, Dümdüz… |
Tebriklerimle...
Saygılar Özden Bora...