,,Sâdık yârim topraktır’ demiş âmâ hemşehrim
Yanılmışsın Veysel’im; kitâptır sâdık yârim

Onlar iç âlemimde, âdetâ mâh u mihrim
Bir lahzâ oluverdi, onlarla koca dehrim

Kitapların rengine, boyandı rûhî çehrem
İktisâb-ı hikmettir, kitaplardaki behrem

Zâhid bir hâdimiyim, kitap tapınağının
Bir tozu olamadım, Hızır’ın ayağının

Kitaplar penceredir, kâinata açılan
Işık hüzmeleridir, tâ içime saçılan

Cehlin yarasaları, ilmin nûruna düşman
Üflemekle de sönmez, vuran âftâb-ı imân

Bazı kafada kitap, âdetâ sert bir tuğla
Dolaşıyorum sanır, başında hafif tuğla

Onlar kitaplarıyla, tuğladan duvar örer
Tımarhanede gibi, içinde yaşar gider

Ne dış dünyayı görür, ne de kendi içini
İlimsiz kafa taştır, sanmaki süslü çini

Ortaya fikir atar, bir karpuz kırar gibi
Ham çıkar fikirleri, bembeyaz kar gibi

Benim kafatasımın, dört duvarı camdandır
İçindeki şu aklım, Yedi Kollu Şamdandır

Nûr-u imânla yanar, içimdeki menora
Kitaplar atıp yaktım, içimde doğan hora

Kitap güneşi vurur, fikir çiçeklerime
Aklımın gözyaşları, düşer eteklerime

Kafatasım aklıma, âdetâ sırça saray
Alnımda tulu eder, ışığıyla nurlu ay

Düşünen herbir akıl, ince bir prizmadır
Kafada hayelgücü, ruha dev plazmadır

Kızım olsaydı eğer, kitap ona çeyizdir
Bir sandık kitaptan, herşey daha nâçizdir

Okumak, beyinlerin yegâne jimnastiği
Kitab, tedâvi eder, toplumsal spastiği

Soner Çağatay 20.Kasım. 2010 /Wuppertal

Kelimeler:
mâh u mihr: Güneş ve Ay
dehr: Yüzyıldan daha uzun bir zaman dilimi
behre: Pay veya hisse
âftâb: Güneş
tuğla: Başa takılan tüğden başlık
Yedi Kollu Şamdandır: Menora (İbranice: מנורה), Kudüs Tapınağı’nda ve Çadır Tapınak’ta (Mişkan)(İbranice: משכן) zeytinyağı ile yakılan Yedi Kollu Şamdan. Yahudilerin en eski sembollerinden biridir. Musa’nın Sina Dağı’nda gördüğü Yanan Çalı’yı simgeler. Resimde görünüyor.
Menora (מנורה): נורה (nora) kelimesinin başına Arapça’daki mim (م-מ) ön eki getirilerek Menora (מנורה) şeklini alır. ,,Nûr’’ kelimesiyle ,,nora’’ kelimesi aynıdır ve aynı anlama gelir.
hora: Pehlevi dilinde Güneştir
sırça saray: Camdan saray
nâçiz: Değersiz
spastik: Beyin zedelenmesi yüzünden kasları kasılmış kimse.