DİLİ KESERİM
Dostun yarasına derman olmayan
İşe yaramayan eli keserim Kötü söz söyleyip kemlik eyleyen Canı küstürecek dili keserim İnsan olan daim insan görülür Kıymeti değeri böyle verilir Gönül bahçesinden çiçek derilir Hoyrat eli değen gülü keserim Meylimi vermedim dünya malına Karışmadım sarı, yeşil alına Bağ beslerim bülbül konsun dalına Karganın konduğu dalı keserim Kader dedim boyun eğdim yazıma Çare var mı bilmem gönül sızıma Dökerim derdimi sadık sazıma Haksızlık ederse teli keserim Ağlarım birisi bir kemlik görse Af etmem canımdan olsun isterse Birine en ufak bir zarar verse Ayırır gövdemden kolu keserim İnsani değersiz sayıp üzeni Garibi yoksulu halkı ezeni Her gelen kendine kurmuş düzeni Değer vermem sağı solu keserim Mizani adalet mülkün temeli Böyle gördük bizde böyle demeli İnsanca yaşayıp insan ölmeli Yanlışa götüren yolu keserim Ozan Mizani (Taner Karataş) |
Tebriklerimle...
Saygılar...