Ömür gün almışsa koca kıştan,

Daha nice yaşanacak günler var demektir.

Giderken tek odalı pencerisiz zifiri karanlık mekana,

Yumak yumak sevda götürmek var,

Sevgi çiçekleri ekerken

Zifiri karanlık odaya giden yol kenarlarına.

Zifiri karanlık odanın kapısına

Şiir adama sevda idi yazdırmak var,

Soğuk kış gecelerinde dolanırken ruhu

Şiir adamın tek kişilik toprak odasın damında,

Ruhuna ruhunun sarılıp ısınması var,

Geçerken kıldan ince kılıçtan keskin köprüden

Ayağın kaydığında, bir melek uzatır elini

Sevgi ekmişti diye dünyada bir garibin yüreğine,

Gidişine ağlarken binlerce olmasada

Bir tek göz yaşı dökülür sevdiğim diye,

Aydınlanır o zaman

Tek kişilik pencerisiz karanlık oda,

Elvan çiçekler açar toprak damında ,

Yaşayan sevdalılara ziyaret gah olur..

Bahara gebe olur yaşanmamış düşlerde

Sensiz kalmış sevdamız,

Biz yaşaysamak da sevdayı

Gelecek gönüllere rehGer olur, ruh yarenliğimiz,

Sıcak bir umut kalır kara kıştan çürümeye yüz tutmuş

Kemiklerimizin bahara ulaşmasında

Ömür gün aldığında koca kıştan.

Yavaş adımlarla giderken peceresiztek odaya

Beden teslim edilir de amansız

Güz yapraklarına renk olur

Solgun sevda düşlerimiz.

İ.TÜRKMEN