Yanlız Satırlar
içime ne zaman bir umut doğsa
sonunda diyorum ki ’ben ne yapıyorum’ anca umutlarla kendımı avutuyorum kendımı hayata yenık hıssedıyorum toparlanmak ıcın sure ıstıyorum kendımden ne acı kı kendıme o sureyıde tanıyamıyorum artık hayattan gelecek ne iyiliği nede umudu istemıyorum...yinede susuyorum satırlar oluyor bana tek cevabı verenler dilimden anlayıpta huyumu çözenler satırlar oluyor,insanlardan sogutuyor beni yınede benı hayata baglayan satırlar... gülümsemeler kayboluyor hayatımda tek tek ben dıyorumkı basarıya kosmam lazım hayat dıyorkı bırazda duraklamalısın hersey ıyı guzel ama bır ask acısı... mahvetmeye yetıyor hayatımı.. yanlızlık dıyorum..bir yere kadar yapabılıyorum ama bana gelecek birinin de yalan oldugunu bılıyorum yıne susuyorum..satırlara kusuyorum onlar bıkmıyor benden,yazdıkca mahremıme bır hatıra gelecegım için bir ibadet gibi... sade,masum ve sessiz ve her zamankı gibi biraz hüzün sınır tanımıyor kafamdan gecenler... konudan konuya gecmeler azda panık hesaplı etrafım nedense hep korkuyla kaplı aslında korkmamakta adamlık mı sayılıyor bir iyilik yapmayı bılmedıgın surece vazgecmek bana gore değil ama... her dakıka ustumde bır yuk daha.. taşıyorum,haddinden fazla büyüttüğüm olaylar neyse yıne ben yanlızım,bu yazılanlarda ’Yanlız Satırlar’ |
gelelim şiirini şirinle yorumuna. biraz yanılızlıktan bahsetese yazar aslında etrafı arkadşalarıyla doludur fakat yine de yanılzlıktan satırlara sığınmaya ve sıktılarını dizelerde yansıtmaya çalışmıştır. kısacası dost, arkadaş çok oluyorda adama gibi bir dost bir arkadaş bulabilmek işte sorun burada... ki insan yanlızlıktan kurtulabilsin...
çok güzel şiirdi tebrikler.
saygılar, sevgiler, selamlar...