Adın
yaklaştır,
yakınlaştır; uzaklıklarını beyaz tenini giyip, yeşil gözlerinle yüzünden eksik olmayan gülücüklerinle bir anlık mutluluğu serpiştirirsin yeşermese de kalp denen kırmızı topraklı bölgeye. dokun bak nasıl değişir değişmesini istediğin her şey! bir sana olan sevgimi değiştiremezsin bir de güzel gözlerini; hani konuşursun ya zekanı gösterircesine, güzelliğini de aşarsın zeki sözlerinle ardında kalakalırım giderken. tut demeden ellerimi ya da kal "öldür" derim zaman beni "ama yavaş yavaş değil" son nefesinmle titreştirdiğim ses tellerimden çıkan tek ses bütünlüğü; Adın olsun diye! başka türlü her kelime kirletir; ölümümü! |