Müsteir Bakışlı Hüzünsükut gecelerden kalma bir karanlık bir de yalnızlık yıldızlar bile inadına müsteir bakışlı hayat akarken hızla kayboluyor zaman bekleyişin içinde düşlerim çok kısa çalmadan geçiyorlar kapımı kırık bir kalp ağrısı sol yanımda biraz gevşete bilsem göğüs kafesimi ve bilsem ki beklemektesin koşacağım rüzgara karşı hissedecek ruhum buselerini yağmurla yarışacağım günah bir aşk emanet edip gitsende sevabımsın benim sebebim çağır her seferinde gelip sevdamla emzireceğim istersen yolla serimi giyotin’eya yokluğunda şiir yazacağım aşka kırmızım yenik düşmeyecek siyaha silemedim gecelerin gözlerini ağlamaktalar mum tutan kılavuzum önde giden tatlı bir sızımsın ruhum kayboluyor hecelerde bil ki gitsende denizlere yelken açtım haberin yok nerde bir çift el görsem imrenici gözlerle bakrım haberin içimde ki sarhoşluğun gölgesinde sanma sürünüyorum ucubelerde kevser ırmağında yıkanıyor yüreğim yudum yudum avuçlarından su içerken hasretin sevdanla yorgun beklemekteyim anaforum sığ derinliklerde her sabah derin bir sükunetle çekerken seni içime gün solduruyor anıları sancıyorsun kalbimin kuytu köşelerinde hangi yana dönsem gözlerinde ki müessir eda gözlerime seniha... |