SORAMIYORUM
Bir sonbahar akşamında kurumuş yapraklar gibi duruyorum sessizce
Dökülüyor umutlarım heryere delice Soramıyorum kendime neden diye Sadece seviyorum sebebsizce ölesiye Umutlarımı arıyorum sende bulamıyorum Hayalerim gizli bir yerde kuramıyorum Gözlerimi kapadım ağlayamıyorum Nerde benim aşkım kimseye soramıyorum Gidiyorum bir sevda yolunda adımlarım büyük Düşersem diye korkuyorum tutanamıyorum Elimi uzatıyorum sana ama ulaşamıyorum Nerde benim aşkım kimseye soramıyorum Tek mutluluğum senin o gözlerin Bilmemki nerde benim sevgilim Yok yok o benim herşeyim Görmesemde bulamasamda tek sevdiğim |