Kalbimin baharını bekliyorum
Hep kendinden vurmalıymış aşklar
Sonlar hep acı vermiş, Yaşanmış dolu dizgin ama; Aşka açılan gökkubede , Terkedilen olmuş beklediği yerde... Tokatlar yemiş yüzüne yüzüne... Hep dalgakıran rüzgarlarda, Bir açan çiçek, Bir sonbahar yaprağı oldu ; Mevsimine göre Gülmek için hep yazı bekledi. Ah bu aşk ne zaman söyletir ruhumu . Ben ona giderken beni sırtımdan vurmuş Ruhum yorulmuş sonbaharda yaprak olmuş Şimdi mevsimlerden kış; Ben bir sonra ki baharı bekliyorum ! |