MAZİMİN ACI İZLERİ.
[ Ben köy çocuğuyum köyde büyüdüm
Çamurdan oyuncak yapıp şekil verirdim Çamur radyomun içinde arı sesiydi müziğim Belkide bu yüzden çocukluğa bitmez özlemim Lüks arabalara binip kolejlerde okumadım Titreyerek geçti sıralarda ilk okul yılarım Beş yaşımda kazındı beynime isimleri otlattığım davarların Belkide bu yüzden ortadır derecesi diplamamın Bez çantamın içinde ıslanırdı biriki defterim Hamura dönerdi içinde bir dilim kuru ekmeğim Hiç gitmez gözlerimden ıstırap dolu yüzü annemin Belkide bu yüzden coşkuludur gönül pınarım Ders çalıştıran üstüme titreyen olmadı sevenim Hediyeler alıp doğum günüm kutlanmadı benim] Gitmez kulaklarımdan kızgın küfürlü sesi babamın Belkide bu yüzden acı kokar şiirlerim Çocukluğumu yaşamadım genç kızlığım olmadı İlk heyecan aşk sözcükleri günlüğümde yer almadı Çocuk yaşta anne oldum bunlara zaman kalmadı Belkide bu yüzden sevgiye açlığım benim Evliliğim felaketlerle dolu olmadı koruyanım Yanlışlarımla doğruyu buldum yoktu elimden tutanım Ben diye seven olmadı etimi istedi dost bildiklerim Belkide bu yüzden kalmadı kimseye güvenim Aştım cehaleti şaşıramadılar yolumdan Başım dimdik kaybetmedim bir şey onurumdan Şimdi diplamam var aldım hayat okulundan Belkide bu yüzden kitaplara özlemim benim Bilgi tecrübe yetmiyor bazı yerlerde İllede diplama diye haykırıyorlar yüzüme Her yerde rastlıyorum oysa okumuş kara cahillere Belkide bu yüzden insanlara öfkem benim... Leyla demir .. |
Çamurdan oyuncak yapıp şekil verirdim
Çamur radyomun içinde arı sesiydi müziğim
Belkide bu yüzden çocukluğa bitmez özlemim
yaşanmış olayların dizlere güzelce dökülmesiydi.
leyla hanım bu gerçek akıcı ve güzl dizelerinizi kutlarım.
yüreğiniz daim olsun
selam ve saygılar...