Vahiyle Yunmak
Korkuyorum,
Her geçen bulut Rahmet nazarıyla Bakmadan geçiyorsa toprağımdan, Karanlık dehlizlere çekilmişse ruhum, Kurumuş için için Bencil yalnızlığım... Çok derin sızı, Nasıl anlatırım. Geceydi, Bu gün dedim anneme Neden güneş görünmüyor, Gecenin en koyu anında Şafak, hani sökecekti, En derinde biriken Basiretsizliği mi. Sarhoşluktan nasıl çıkarım? Bak, göğümde yeniden şimşek çaktı Yıldırımlar kadar çabuk mu bitiyor aydınlığım. Yağmur toprağa düşer Her damla su Hayat verir Kuru tohuma. Kaç çeşit çıkar bundan. Ya benim çorak gönlüme Ne zaman yağacak rahmet yağmurları Hep Sağnak sağnak yağan, Karanlıklarda mı Kalacağım... Düştüğüm çukurdan çıkmalıyım yükseğe Her damla yukardan aşağılara düşerken Çılgın bir akıbete yol alır: Hayat, bir damlanın ömrü kadar kısa, Hayatın kökleri kainat kadar yaşlı. Rahmet rahmet yağ gönlüme Gökten yağmur gibi inen Hak sözü Kur’an. Her bir ayette dirilir ruhum Ben sırıl sıklam vahyin anlam Irmağıyla yundum. Senin gönlünü yeşertecek Başka bir kaynak varsa, Su kadar aziz, Vahiy kadar gerçek, Haydi çekinme söyle. Başka bir güzel söz var mı? Allah’ın tenezzül ettiği insan Kur’anla temizlen, Yun gökten inen vahiyle. (Kasım 2010 İstanbul) |
Başka bir kaynak varsa,
Su kadar aziz,
Vahiy kadar gerçek,
Haydi çekinme söyle.
Başka bir güzel söz var mı?
Allah’ın tenezzül ettiği insan
Kur’anla temizlen,
Yun gökten inen vahiyle.
Çok güzeldi şair. Tebrikler.Saygılarımla