ATATÜRKE
Yine bir 10 kasım sabahıydı,
Sanki solgun dogmuştu güneş. Tüm yıldızlar kayıp olmuştu gökten, Acı bir rüzgar esiyordu Ankara da. Saatler 9,5 geçe durmuştu, Durmuştu hayat, Durmuştu gökteki ay. Bir beden son nefesine giderken sesiz, Aglıyordu yüz binler çaresiz. Bir millet öksüz kalıyordu bak, Gidiyordu Mustafa Kemal gibi bir yiğit Gidiyordu peşinde milyonlar, Analar gelinler bak aglıyorlar. Gidiyordu bir devre atmıştı imza, Gençler söz veriyordu gelecek günlerimize, Sen gitmiyordun aslında kaldın kalbimizde, Yürüyecek bu millet bilki izinde. Ruhun şad olsun ne yazılsa az sana, Cumhuriyetin bekçisi minnettarız VATANA.. Şair Cengiz Yılmaz 10 kasım 2010 |