Ne Çare
Gecelerin koynuna girdim zifiri yataklarda
Yangınımı söndürdüm, gözyaşından ırmakta Ne hasretin azaldı, ne de sevgin eksildi, Ne çare bitti ömrüm, beyhude yaşamakla. Gönlüme kazıdıkça, gönüldeki sesini, Kapkara karanlıklar açtılar sinesini, Felek öyle savurdu, bir vurdu sillesini, Ne çare bitti ömrüm, gönlümü avutmakla. Sıcacık ellerinin yerini düşünceler tutar mı, Toprak bu, her şey gibi günahları yutar mı, Pula dönmüş ömrünü herkes alıp satar mı, Ne çare bitti ömrüm, etrafta dolanmakla… Ne sen beni anladın, nede ben seni sanki, Matematik çözemez inan ki bu denklemi, Yıldızlara bakıp ta yaptığım kehaneti, Ne çare bitti ömrüm, sana aşık olmakla… 25.07.2007 Necati ŞİMŞEK Ankara |