Beynim gibi kalbimde öğrenecek
Senden hiçbir şey beklemiyorum istemiyorum
Tadını çıkardım senle olmanın şimdi sen gidebilirsin Seni sevmenin sensiz kalmanın acısını yaşarım İnanılmaz birşey bu ayrılığı bile ve senin aşkının acısı bile Seni düşündüğüm için beni mutlu ediyor Hep sen varsın beynim seni kazımış heryerde İstediğim anda seni düşünüp transa geçebiliyorum Seni görebiliyorum Yoksa seni düşünmeyi yasakladım kendime İçimdeki karanlık senle aydınlanmıştı Şimdi ben inatla direniyorum sensiz seni İlmek ilmek oya gibi dantel gibi işleyerek yaşıyorum. Tamam yoksun ama hücrelerimde yaşıyorsun kanımda canımda kalbimde Ve seni sensiz yaşamayı vucudum da kalbimde Beynim gibi öğrenecek |
Bunu yılmaz güneyde yazmıyor sadece size özgü bir yaklaşım insan şiirinizi okuduğuna bin pişman oluyor
berbat