Yıpranan
Duyulmadık bir ses
Bilinmedik çehre Çevresinde zuhur eden onlarca düşünce… Yaprak yaprak dökülüveren kelimeler, Söylenecek hiçbir şeyi yazıya dökemeyen Mahçup ve utangaç eller… Bir ışık gördüm, taa içerlerden gelen Yalnız, güzel, bir başına hoyrat… Zamanın topuğuna vurur saçları, Çevresine olanca kuşkulu bakışları Bir ışık, bir ışık ki Gözleri sitemkar Sözleri asalet, Darmadağın, tedirgin dokunuşları… Bir mesafeyi daha yıprattım ömrümde Yollar yalın, yolcu çıplak, Ne kadar yakın, ne kadar uzak, Azığımda şiirlerden bir ordu Yek-pare vücut, kristal geceler… Düşsel düşüklerden arta kalan iki damla yaş Issızlığında kalabalıklaşan bir çift yürek, Zulamda birkaç resim, belirsiz gölgeler… Gölgeler, gölgeler… A. Selim AKOL |
Yollar yalın, yolcu çıplak,
Ne kadar yakın, ne kadar uzak,
Azığımda şiirlerden bir ordu
Yek-pare vücut, kristal geceler…
Düşsel düşüklerden arta kalan iki damla yaş
Issızlığında kalabalıklaşan bir çift yürek,
Zulamda birkaç resim, belirsiz gölgeler…
Gölgeler, gölgeler…
güzel çalışma saygı ve selam bizlerden