Benim için köylü demiş birisi,
Şehirli ya hiç köy görmemiş haspam!
Dağı mı yaratmış tepeleri mi,
Ne sanır bilmem kendini haspam!

Kan ter içinde sanki çapa yapmış,
Soğanlı, omaçlı dürüm mü yapmış?
Pınardan testiyle su mu taşımış?
Ne gördün ki, neyi bilirsin haspam!

Ağaçta yetişir sanır peyniri,
Bilmez tereyağlı, ballı dürümü,
Harman zamanında sapı samanı,
Uzun tırnakla mı kaldırdın haspam!

Yufkayı açamaz, marketten alır,
Konserve aldırır, fasulye kalır,
Bunları yapmaya zaman mı bulur,
Spor salonundan çıkmaz ki, haspam!

Yoğurdu yapamaz, zordur mayası
Ne bilsin, görmemiş esbap yaması,
İncelmekte haklı kürkten abası,
Fakir fukarayı görmez haspam!

Yazmayı, şalvarı, şalı beğenmez,
Türk Dil Kurumu ya, dili beğenmez,
Köpeği de asil yalı beğenmez,
Bilmem nerden geldin buraya haspam!.

Kendini beğenir bir şey sanırsın
Süslenir püslenir hep aldanırsın,
Bırak insanlığın(!) kendinde kalsın,
Seni yetiştirene deyim haspam!

Bıçkı, orak, tırpan dedim bildin mi?
Seher vakti kalkıp çayır yoldun mu?
Güneşin altında yanıp soldun mu?
Kuaföre gitmiş yorulmuş haspam!

Gün öğlen olur doymazsın yatmaya,
Şurada ne kaldı güneş batmaya,
Utanmıyor bir de çalım satmaya,
İkindi vaktinde yıkanır haspam!

Saygıdan, sevgiden uzak gezersin,
Sabah akşam okey taşı dizersin,
Bencil davranıp da yoksul ezersin
Şu dağları sen mi yarattın haspam!

Köylüyüm, bununla gurur duyarım
Mehlika’yım, gönül hatır sayarım,
Köylüme laf atma, gözün oyarım,
Haddini aşmaktır yaptığın haspam!.


Fatma Çetin Kabadayı