YAŞAMIN SAÇAKLARIDamlayarak çoğalan anların paslı süzgeçlerinden arta kalan hep karanlık tortular. ışıkları parçalayan somurtkan duruşların göğsünde biriken terin... tek sebebidir sevda dediğim. Ne kadar uzaklara kaçsanda, gün döner mevsimler geçer. yolun an gelir hoyrat sarılışlarla kesişir. gülüm sevişmelerin en koyusunda senin de bedeninin yuvarlanışlarıyla Yumarsın ruhunun delirmiş özlem kapaklarını. Yetiştirdiğin güller ezilir, özlemin gülüne bir alevin kokusu siner gönlümüzün yapışkan anlarını, sessizlikle atlatırken... ani gidişle odaya iniltiler birikir. hınçla denizlerdeki tüm balıklar çıldırır... Hesap kapanmadıkça sevdanın boylarında ezik çiçekler çoğalır. sevişmeler yetmez .öfkeyi sindirmeye. dokunuldukça kadın alevin gülümsemelerini bulur... yeniden dönülür başa ,kahreden yankı gibi can evimin en dağınık yataklarına kurulur. Suya bıraktığımız bütün sarılışlar derin sarsıntılarıyla avuçlarımızdan dökülen son demdeki aklanış dansıdır hayatın öte yüzü..! sabırlı bekleyişlerin miadı dolunca çalınır kapı. bir el uzanır dinlenmiş bedenlere... Hesapsızca yutulur mutluluk hapı, bekleyen hep haklıdır... yanaklarımızdaki hüznün çilekeş tadında suskularımızın diyetini.. gerçeğimize ödediğimizde yeniden başlar öykü. dalgalı denizlerimizden geçerken mavi boyalı gemiler. BİR GÜNAH GİBİ,AŞKIN SESİNİ ÖZLER,UZAKTAKİ SEVGİLİLER YAZAN:KADER OYUNCUSU 09/11/2010 İZMİR |
Saygılarımla