Bunca Değişkenliğin Arasında Değişmeyen Tek Gerçek...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Çok Sevdiğim bir dostuma,ağabeyime...
seninle ilgili hiçbirşey yormuyor beni…
oysa benim çocuksu öfkelerimde sen ne kadar yoruluyorsun neden sabırlı ve kaygısız insan olmak gerektiğini anlatırken uzun uzun nefes alıyorsun bana anlatmak için derin derin düşünüyorsun bense anlayabildiğimde soruyorum sana “ne zaman senin gibi olacağım ve ne zaman büyüyeceğim” sense tebessüm ediyorsun büyüyorsun aceleci çocuk der gibi sonra bende gülüyorum geçip gidiyor saman alevi öfkem hiç yokuş yok hayatında oysa ne çok kargaşa var kabul edince bir sorunu, sorun oluyormuş….şimdi seni bir kere daha anlıyorum kızma bana kızdığım zaman bu hayata iyi olsun iyi ve adil olsun istiyorum her şey gücün yetmez de deme yettiği yere kadar üzme kendini kırılma hiçbirşeye diye de söyleme çünkü kırıldığım her parçada yenilenmiş bir ben oluyor ve mutlaka bir çözüm çıkıyor tuzla buz oluyor bazen her şey tutamıyorum avuçlarımda kaçıp gitmek yok vazgeçmek yok diyorsun kaçmak istesem de kaçacağım hiçbir yer yok zaten ben ne kadar kaçsam onlar beni buluyor ne için bu kadar savaş bu kadar acı ve keder etrafımızda içinde ruh olmayan bedenler dolaşıyor ne kadar kapatsam da gözlerimi kulaklarımı duyuyorum,hissediyorum onların en vahşi en ilkel duygularını hissettiğim her şeyde yanılmak istiyorum kaybetme pahasına haksız olmak pahasına ben yanlış hissetmişim demek istiyorum kaybetmek istiyorum ruhuma karşı artık çünkü ben ne kadar kazanırsam insan oğlunun bütün bedensel ruhsal coğrafyası kaybediyor yürekten isteyeceksin diyorsun seveceksin sonuna kadar ama artık bende biliyorum bazı şeylere ne istemek ne sevmek yetmiyor sevmeyi bilmeden sevenlerde zarar veriyor sevmek bizim aramızda güzel bizim aramızda kazandırıyor hem de kaybeden taraf olmadan gerçi bizim aramızda kazanç kayıp yok sen mutlu olduğunda ben, ben mutlu olduğumda sen mutlu oluyorsun neden yazdın bunları bana nedir bu kırgınlığın öfke bulutun diye soracaksın merak etme kaygılanma yeni bir doğum için bir ölüm gerek tırtılım şimdi kelebek olmam için tırtılın ölmesi gerek… tırtılken de kelebekken de seni seviyorum…. bunca değişkenliğin arasında değişmeyen tek gerçek…. |
Yüreği yiğit Aze gözleri güleç Aze
Veremem veremem veremem Aze’mi ellere...
ikidir bu sayfaya aze yle giriyorum.aze kadar güzel şiirler okuyorum...tebrikler...