Bir Sitem, (Bin)Bir Özlem
Beni benden alan,
seni bana çok gören, bu sehri yakip yikip, küllerinde dolasasim var. Alip su asi basimi, laf anlamaz beni, kaf daginin arkasinda, uzaklara çok uzaklara gidesim var. Yikayip deli irmaklarda, isyankar kalbimi, sonbaharda savrulan yapraklara karisasim var. Sana giden bütün yollari, birer birer kapatip, akreple yelkovani, sensiz geçen zamani durdurasim var. Bunca zamandan sonra, heryerde seni arayan, her yüzde gözlerini göreni, hiç açilmamak üzre, sandiklara kapatasim var. Bazende siyrilip bu karisik kargasadan Buz tutup kisin zemherinde, bahar yagmurlarinin ardindan herseye inat, dogan güneste, bir gonca gibi açasim var. |
bahar yagmurlarinin ardindan
herseye inat, dogan güneste,
bir gonca gibi
açasim var.
***Bence bu düşüncelerden en güzeli final olmuş. Kardelenler gibi hayata yeniden çıkınız sevgili Zehra kardeşim.