Kimi zaman hayaldir, toyluktur kimi zaman
Utangaç bir çocuğun, yüzünde diler aman
On iki renk içinde, pembe hayâ pembe can
Pembe renkler sultanı, ay misal’i ramazan

İftarını bekletir, biriken her arzunun
Güzel denen ne varsa sanırsın hepsi onun
Pembeleşen yanağa,gölgesi düşer nurun
Pembe remzi gibidir hayânın ve onur’un

Pembesi giden yüzün, ondan sevimsizliği
Duruşu çok ukala pek sever densizliği
Düşman başına verme, Yarap pembesizliği
Pembe doğrudan yansır, sevmez belirsizliği

Hangi düşe otursa, kıral kılar köleyi
Def eder geldiğinde, sıkıntıyı çileyi
Hazreti Ali olur bükülmeyen bileği
Aklın tilkiliğinden, çekip alır hileyi

Ah pembe ah ne desem hangi söze sığarsın
En zor zamanlarıma umut olur yağarsın
Her derde çözümün var, öbek öbek yığarsın
Sensiz hayat kötürüm ve şükür ki, sen varsın

Yok’un elbisesi sin, hafif mahcup kırılgan
Pembe; üşüyen düşün, rüyalarına yorgan
Utanma! her yokluğun şarkısını mırıldan
Pembe; mor gecelerin, boynuna geçen urgan

Pembe; ferah bir nefes, gerçeğin kafesinde
Pembe; umut yoğurur, yaşama hevesinde
Arsızlığı simgeler gençlik şelalesinde
Pembe; naif tebessüm olur yar şivesinde

Hüznün arifesidir, her hayatın hatası
Pembe ömür dersinin belki ilk elif-ba sı
Mutluk pespembe dir,ve pembe kalp yarası
Uçuk kaçık duruşun, renklerin fukarası

Seyrine dalınınca, soyunur hayat onda
Pembe her yorgunluğa, yeniden vurur, sonda -(su arama, ya da toprağı inceleme işi)
Bir bebek uykusudur, her yaşta ve her tonda
Yeniden başlar pembe, her çilenin sonunda

Bitevi yürüyüştür, âlemler üstü âlem
Onda ne keder vardır, nede bilinir elem
Pembe altın gibidir, belki Allah-u-âlem
Koskoca ömür biter, bitmez pembe geçen dem

Farkını, fark etmeyen, farkın, farkını bilmez. Farklılık. Öyle bir fark, fark etmezsen fark etmez.
Ve farkında olduğun, herşeyi fark ediver. Fark etmezsen aldırma, fark etsen de fark etmez.sevgi ve selam.