saklanırken cesur bakışlar
pencere kenarına
serçe yüreği besledim
kınalı avuçlarımda

ve beyhude saydığım hayatın
katarlarına yükledim sevdamı
cıncık aşkların çizikleriyle burkuldu yüreğim
damla damla düştüm gül yapraklarına
kırmızımsı iz bıraktım
açılmamış goncalarda

sisli bir diyardı çağıran
geldi kulağıma hışırtısında rüzgarın
gördüm uzandığını
yandı mehtabın kızılında ellerim
ve ben
hep o çılgın
gülen yüzlü sabahı bekledim

koynumda saklanan sevda
saçıldı geceye
armağanım oldu yakamoz pırıltılarına
ve her defasında
mavisini sardım yaralarıma denizin
şifasına sarıldım
gece rengine bulanmış sensizliğin

renksiz bir gül oldum açan
soluksuz baharlarda sensiz firada
saymadın ki yılları
nerden bileceksin

hala tazeydi saksımda bir tutam kırmızı
baktıkça ağladı
yüreği gamlı geceler
sabrı gözlerindeydi bakışın
anıtsaldı sevginin bende ki gücü
kendi içine çekilmiş
ayrık bir duyguydu sanki
tutkunun kucağına sıçrayan

tutmadın ki omuzlarımdan
paylaşasın yükümü
ağırlık ben de kaldı
nerden bileceksin ki

oysa
güneşe eğilen başakların
mağrurluğunda gizliydi benim aşkım
ve yere
beyaz meleklerin kanadında indi
her defasında sana geldiğimi
bakmadın gönül pencerenden
nerden bileceksin ki...