![]() SAMARRA
"Ve bir kadın, ’Bize acıdan bahset’ dedi. "
HALİL CİBRAN neresinden başlanırsa bir masala ve neresinden kanarsa en çok bu yara oradaydı aşk ve o kadardı yokluğun... bir varmış , bir yokmuştu aslında kaf dağının ardında saklıydı bu şiirin sırrı ... gözlerine benzer bir yaprağın yeşiliydi mevsim ve (samarra) gözlerinden sonrasıydı içimizdeki yangın.. gözyaşlarımı saklayarak bir bulutun beyazına yorgun bir gölge düşürdün sensizliğin orta yerine... beni bu yalnızlığa hapsetme ve (samarra) yedi başlı bir canavardı akıp giderken zaman hangi takvim yaprağı ve hangi saat var ki anlatsın bu masalı (samarra) nasıl bir depremdir ki, devrilir üzerime gökyüzü ilkin kırılır aynalar kanatır içimdeki aksini ve yaralı bir güvercin düşer avuçlarıma durmadan sızarken içime karanlık inadına uzayan geceleriyle başucumda bekler kasım sen de yoksun... çaresizliğin öbür adıdır yokluğun (samarra) duvarları yıkıldı bu masalın az da gitsem /uz da gitsem sende son bulur menzilim.. durmadan bir hançer dokunur sol yanımdaki sancıya ellerinden tutsam bir amansız hasrete tutsak durmadan uykusuzum oysa ... şimdi vakit aynı şehrin gökyüzünde karşılayabilmektir güneşi... (samarra) sırası mıydı çekip gitmenin |
az da gitsem /uz da gitsem
sende son bulur menzilim..
aşk budur!
saygılar...