HÜZÜN ÇÖKTÜ YALNIZLIKLARIMABu gün karıştırdım eski defterleri Sayfalara daldı gözlerim Hüzün çöktü yalnızlıklarıma.. Göz pınarlarıma hazan yağmurları doldu Taşıyamadım sensizliği. Artık dayanamıyorum yokluğuna Kalbimde ağrılar,dizlerimde sızılar Bir de şu senden ayrılık yok mu… Yaşama sıfır çekmek istiyorum ama olmuyor Çok uğraştım unutmaya ama beceremedim Kazımışım seni bir kere şu söz dinlemez yüreğime Atılır mı, unutulur mu, silinir mi sandın bu sevda Öyle ekmişim seni gönlüme ki, yeşermişsin bahçelerimde Ne baharlar yaşamıştım, hazanları yaşamam sanıyordum Hani ayrılmazdık yeminlerimiz vardı seninle Kurak topraklar misali sevgiye hasrettik Ne oldu da söndü sevdamız, aydınlıklarımıza Şimdi çok uzaklardasın Hüzün yağmurları yağdırdın sevdamıza, fırtınalar misali Nede olsa eylül yağmurlarıyla gittin alışıksın ayrılıklara Beni aramazsın sormazsın Taş kalbin ne anlar sevmelerden, özlemlerden Ne anlarsın hasret kokan ayrılıklardan Fikret malkoç |
çok güzel bir şiir okudum..