Dem Benim
Bana neden garip bakarsınız dostlar
Bir güzel saklandı garipliğimde benim Öyle bir güzel ki bakışında göz benim Her söylediği, her seslendiği söz benim Niçin güldünüz, çok mu çirkin göründüm Öyle bir çirkinlik ki yanaktaki ben benim Duyuşunda kulak ben oldum, ses benim Hem açık hem gizli aldığı her nefes benim Bir an durmaz yerinde, oynattığı el benim Kimi kavga, kimi sevgi, söylettiği dil benim Nasıl bir yokluktur bu, varlığında dem benim Meleğin secdegahında o ismi adem benim Her an bir işte, kimi toplar, kimi dağıtır Her bir zerrede çoğalan baş benim Aktığımı gören göz olmadı amma Değirmende buğday ezen taş benim Kimi duru suyum, kimi bulanır da akarım Kimi çiçek olur kokar, kimi ateş olur yakarım Kimi çirkinden, kimi de bir güzelden bakarım Süleymanın yanında hüdhüd denen kuş benim Yok olunca varlıktan, heyuladan geçince Aşık da ben olurum maşuk da benim Piri muganın elinden aşk şarabın içince Ne dediğini bilmeyen, o kötü sarhoş benim |