yokluğunda..
seni yokluğunda var ederim
ayrılığın hüznünü fısıldar akşamlar hazanda dökülen yapraklar gibi sessiz çığlıklar çınlar sesimde gözyaşlarım çizer tenime yeniden senin izlerini bir yelkenli misali rüzgarında savrularak bizli hayallere kapılırım en güzel sahilimsin benim.. kavuşurum umuduyla yalnız sana yol alırım avunur durur yüreğim kah güler.. kah ağlarım.. olursun... bazen aşım ekmeğim bazen suyum nefesim bir tesellidir verdiğim gönlüme sevdiğim seni... yokluğunda var ederim alwaysyou/izmir |
verdiğim
gönlüme
sevdiğim
seni...
yokluğunda var ederim"
ö.saf diyor ya;
"ölümdür tek başına yaşanan/aşk iki kişiliktir."
siz buna itiraz ediyorsunuz, bir anlamda.. ben de sayın asaf'a itiraz ediyorum. çünkü;
aşk, bana göre de tek kişiliktir. biz, yokluğunda birilerini var edebiliriz.
değil mi?