KEZZAPLIDIR YÜREK
Suskunluğumu üzerime alıp çıkıyorum kapıdan,
Susmaktır, bazen en asil olanı. Kirpiklerimden süzülen hayal kırıklığı; Yağmur olup düşer, dost bağının gülüne. Her şey anlamını yitiriverir o an, Nefesin kaybeder tüm sıcaklığını, Billur bir kadeh kırılmışçasına; Dökülür avuçlarına kutsalların, Ve sen, Depresif sözcükler uçurursun göğünden, Ötelerin ötesine dalarsın, Neden dersin, Neden ararsın nedensizliğe, Susarsın,ağlarsın. Ağıtlar yakar, yüzündeki kırışıklar, Acırsın,maziyi süsleyen emeklerine, Kan tükürür kelimelerin, Kezzaplıdır yürek, Kanarsın. HÜSEYİN KABA 3 KASIM 2010 SAKARYA |