BİÇARE ŞAŞKIN
Ne çabuk sönüverdi içindeki ateşin
Haykırdığın sevdanı ellere mi bıraktın. Karanlıkta bırakmış erken batıp güneşin Kavuşmadan türkünü tellere mi bıraktın. Yüzleşmekten kaçındın kararından cayarak Sonbaharı getirdin hep pişmanlık duyarak Kendini bırakmışsın yaşamdan soğuyarak Tarak geçmez saçını yellere mi bıraktın. Şu dünyanın kahrından çaldın keder udunu Yüklenerek sırtına dertlerin hamutunu Hayalde yaşattığın yeşeren umudunu Gözyaşına katarak sellere mi bıraktın. Bir sevdayla yol aldın gençlik baki sanarak Eyvahlarla dolusun geçmişinle yanarak Zamane insanını dost zannedip kanarak Sırrını paylaşarak dillere mi bıraktın. Meydanı bırakınca kurtlar kapmış yerini Her güçlüğe katlandın göstermedin terini Name, name yazdığın sevginin defterini Mecnunlar okumadan göllere mi bıraktın. OZANMERDAN gönülden uzaklara salmamış Derin ufkun kaybolmuş deryalara dalmamış Taşa dönmüş yüreğin merhametin kalmamış Maneviyat aşkını çöllere mi bıraktın. OZANMERDAN/ALİ BİLECEN/03/11/2010 |