Ah şu resimlerBu akşam, Bir bakayım dedim, resimlerime, Ve çevirdim albümden sayfaları, Eski resimlere baktım. Çoğu solmuş, benzemezdi kendime. Her resme bakışımda Boz bulanık yaşadım, Beni değiştiren geçmişteki anılarımı; Neden, Niçin istedim, bilmiyordum bunu İçimden geldi işte Eski resimlere bakmak Ve ben bakmaz olaydım baktıkça ağladım, Güldüm, Bezen de kızdım, Beni bu hale getiren kaderime; Resimler elimde gezdikçe Çok azında gördüm mutluluğu Kadermiş dedim Ve sonra dedim bu ben olamam bu ben değilim Yırttım attım çoğunu çöpe Ve içim burkuldu bazılarında gördüklerime Ben, ben değildim Kızdım tekrar, tekrar kaderime. Şaşkındı resimler Renkler solmuş kenarları yırtılmış gördüm Ve ben mutluktan çok acılarımı gördüm Baktığım, Siyah beyaz yarı yırtık resimlerimde.. Ah çektim of çektim, gözlerimden yaşlar dökülürken Keşkelerin içinde boğuldum Zavallı halime. |
en büyük şahidi fotoğraflar, bize hatırlatan...
silinmez izler bırakıp,
bizi kedere bağlayan...
tebrikler çok güzel bir şiir okudum sayenizde