AFFETİncitilsem de, kimseyi incitemem, Her suçu kendimde ararım, bilemem, Gonca misali sana, bir şey diyemem, Sen sevmesen de, ben kalbimden silemem. Mazimizin hatırına affediver, Bülbül gülü, deli gönül seni sever, Saray kalbin, ustasını söyleyiver, Sevgilerin en üstününde bir gülüver, . Adımlarım, karıncaları ezmesin, Yaratanı görüp, ondan gücenmesin, Suçların hepsi ben de, ne diyen desin, Artık sevenler, birbirine küsmesin, Dün verdiğim bir demet gül hatırına, Boynum uzatırım, iste satırına, Duygular sığmaz şiirin mısrasına, Cezaya razıyım, Hakk’ın rızasına. Senin kadar inceden düşünemedim, Odunluğuma say, bir delilik ettim, Sevgiye layık, eşsiz bir seni seçtim. Affedersen, handaki her şeyden geçtim. Gül de diken, ben de dil azap saçıyor, Bülbül güle küsmüyor, yine konuyor, Deşme ne olur, yaram tekrar kanıyor, Hakk bile günahkâr kulun affediyor. 21/04/2001 dursun yeşil |