Her Adımda Aşk
Düşlerimde kimi kez ateşle oynuyorum
Bakıyorum yanıma yöreme hiçbir şeyler yok. Uykularım kaçıyor Sonra mektuplar yazmak geçiyor Duras gibi içimden Yazmayı öğrenmeye çalışırım sanıyorum Ama anlamıyorum yanıyor birden Elimdeki kağıtlar yanıyor. Kandırmak mı dersin Hayır Asla ‘’Yazarken /Değdirir gibiyim/Yüzünü /Senin yüzüne ‘’ Diyordu Dağlarca Sonra Derin avunmalar içinde Karanlıklarda buluyorum bukle bukle saçlarını Uçsuz bucaksız sonsuzluğa bakan gözlerinden aydınlanıyor odam Sende yaşadığıma yeniden inanıyorum. Bir kez daha duyumsatma bana yanımda olmadığını Kapıma gel ki ışıdığını bileyim günün. Bir sabah düşsün penceremden içeri. Sabah getirsin seni bana. Gel ki. Düşlerimin /mektuplarımın dışında Yüzümün yüzüne değdiğini bileyim Ben ilkin yanmayı sonra kavuşmayı Ve tüm zamanlarda sevmeyi senden öğreneyim. |