GELME ÖLÜM
Gelme ölüm gelme,
Daha işim var dünyada. Gelme ölüm gelme, Hazır değilim daha. Ne yemişlerin tadını, Ne denizin, Ne suyun... Alamadım doya doya. Doya doya sevemedim bile. Gelme ölüm gelme, Daha hazırlanmadım. Hadi, torunları görmemem neyse de Çocuklarım var Büyütüp evlendireceğim. Gelme ölüm gelme; Onları yetim koymaya Razı olmaz baba yüreğim. Biraz daha izin ver bana. Bir gün, bir gün, bir gün daha. Bensiz kalmasın sevdiceğim. Sonra istersen gelebilirsin. Ama sen gene isteme, Dünyaya alışamadan henüz Sana alışmamı bekleme ölüm. Biliyorum; "Vâde "diyeceksin, "Emir "diyeceksin. Geride kalanları düşünmeyeceksin. Olur mu böyle, Sen söyle? Ben elliye merdiven dayamışken Doyamamışsam bırakacaklarıma, Onlar bana nasıl doyar? Benden boşalan yere, Sevdiklerim ne koyar? Gel bırak peşimi ölüm. Söz veriyorum sana, Hazır olduğumda Kendim geleceğim. İşte o zaman huzur içinde öleceğim. |
Söz veriyorum sana,
Hazır olduğumda
Kendim geleceğim.
İşte o zaman huzur içinde öleceğim.
yapabilir mi insanoğlu,
işim bitti şu dünyada, gel azrail diyebilir mi
sanmıyorum