Kalimera!Gölgesi düşmüş bakıyordu, Tarihini devirmiş çınar gibi Gözünde kocaman bir mazi, Yıpranmışlık ve hiçlik… Yolcular indi vagondan Baktı adam, Bütün kalabalığa. Geçerken önünden, rum satıcıları Gözleri kararmıştı sanki İçinde depremler yığınla.. Gözleri yanıyordu adamın Yüreği kor gibi… Ama yok işte, yok! İçi acıyla doldu Yığılacak gibiydi Tam o sırada bir el değdi omzuna Kalimera! Nefesi kesilmişti sanki inanamadı geldiğine.. Kadının gözleri hiç değişmemişti.. Aynı sevecenlikte.. O kadar sevinmişti ki! Onca yıl ... neredeydin? Sarıldılar hiç ayrılmamışçasına.. Acısı dinmişti birden adamın Gözünden akan yaşlara engel olamadı Elleri değdi kadının Sildi gözyaşlarını, adamın Ayrıldılar kalabalıklardan Sessiz ve özgürce… Bursa..2010-kasım |
Sitem etmemeli hüzne düşerek
Bazen mutluluklar,göz yaşı olur
Ağlamaktan korkma,gülünceye dek.İLK VE SON
Diyerek:Güzel şiiriniz için tebriklerimi gönderiyorum.Sağlıcakla kalın.