VURULUNCA DÜŞLER
Vurulunca düşler acı gerçekle
Ağır kanamalı hastadır sanki . Hangi tabip sarar ki bu yarayı İhanet saplanmış hançer misali Kanatır durmadan yürek telini . Sevda kahvesinin acı telvesi , Çöker yüreğine bir tortu gibi . Büyür içindeki meydan ateşi , Sarar bedenini ahtapot eli Boğar yavaş yavaş bitirir seni ... Yırtılır maskeler ,görünür yüzler Riya tablosundan fırlayan gözler Son bakış gerçeği itiraf eder . Mey yerine zehir dolar kadehler Aşk yoğun bakımda ölümü bekler ... Cenazesin kaldıranı bulunmaz Sahipsizdir bir mezara konulmaz Akan gözyaşından hesap sorulmaz Düşler vurulunca ,iflah olunmaz , Deli ırmak gibi çağlar durulmaz .... MELAHAT ÇETİNKAYA |
saygılarımla