EĞERBu gün yine nazlı yarim boynuna, Bir kolye takmış ki, dünyayı değer. Boncukları inci, ipi gümüşten, Taş bile güzeldir onunsa eğer. O yarimdir benim, ben onun değil, Elimde olmadan eyledim meyil, Ölüm bile bunun çaresi değil, Aşk mantıkla birlik olmazmış meğer. Arkasından koştum, bir çok güzelin, Hepsi birer birer oldular gelin, Gün gelip, bu kız da olunca elin, Eğerse boynumu bu sevda eğer. Sevda bile diyemedim ben buna, Tükendim baktıkça çünkü sonuna, Çimen olur, serilirim yoluna, Kıyas kabul etmez verdiğim değer. Yaraya tuz basma gel Ahmet şöyle, Ne kadar anlatsan bilinmez böyle, Derdini ulu bir ağaca söyle, Dayanamaz ağaç, dalını eğer. Ahmet KIR |