sigaranın dumanında kaybolan hayeller,
neden diye sorgulamamın sonu,
hayat denen sınavın kaybı,
hepsinde sen varsın,
herşeyde olduğun gibi,
tüm nedenlerim,
tüm benliğim,
tüm hayallerim,
tüm yaşamım..

öğle bi bağlanmışım ki sana,
her nefes alışım acı veriyor,
ağlamak istiyorum cocuklar gibi,
hani dünyaya yeni gelmiş çocuğun ilk nefesi yakar ya ciğerlerini,
sonra ağlamaya başlar ya,
işte öğle ağlamak istiyorum,
haykıra haykıra,
tüm derdimi dökercesine,
şimdi oturmuş resmimize bakıyorum,
anılar canlanıyor yine,
sanki gene yanımdasın,
gene sana sarılıyorum,
gene gene seviyorum seni,
öğle karışık ki aslında düşüncelerim,
bi sana kızıyorum bir bana,
neden yaptın diyorum,
sonra neden yaptık..

bazen oturyorum camın kenarına,
yoldan gecen arabaları izliyorum,
belki saatlerce onlara bakıp,
onların düşüncelrine ortak olmaya calışıyorum,
biri evine yetişmek üzere aceleci,
diğeri bir demet gül almış,
sevdiğine yetişmekte,
diğeri yavaş yavaş hayatın nereye gittiğini aramakta..
onları izledikce bazen kendimi görüyorum,
bazende hayallerimi,
kah kendimi gülerken buluyorum,
kah gözümden 2 damla yaş düşerken,
işte o zaman sormaya başlıyorum kendime,
o yavaş yavaş ilerleyip,
hayatının nereye gittiğini arayan adam gibi,
bende diyorum kendi kendime,
nereye gidiyor bu hayatım...