Ağlama Diyorsun Ağlamam GönülAğlama Diyorsun Ağlamam Gönül Alaca karanlık çöktü üstüme Ağlama diyorsun ağlamam gönül Güneş doğmaz oldu bilmem kastin ne Ağlama diyorsun ağlamam gönül Bahardım kış oldum yazım kalmıyor Gözler bakar kaldı yüzüm gülmüyor Kimse halim sorsam derdim bilmiyor Ağlama diyorsun ağlamam gönül Kimseler bilmedi içime attım Derdimle uyandım onunla yattım Canımı boşuna uğruna sattım Ağlama diyorsun ağlamam gönül Elim yüreğimde sesi dinlerim Vuruşu gümletir durup inlerim Sesim çıkmaz oldu neyi anlarım Ağlama diyorsun ağlamam gönül Soruyorum şimdi yerim neresi Bütün varım başla ayak arası Kalıcı olmuştur gönül yarası Ağlama diyorsun ağlamam gönül Hasreti içime gömdüm yanıyor Korlaşıp duruyor durmaz kanıyor Beni yaş günümde bir kez anıyor Ağlama diyorsun ağlamam gönül Mürsel Adıgüzel |