Yoksun İşte
Hafiften bir rüzgar esiyor bu şehire.
Yine, suskunluğu yama yapıyorum sokağıma. Sensizliğe pusu kurduğun her köşe başında, Bir adım daha düşüyorum kendime. Son adımda öldürüyorum acımı. Ama korkmuyorum Korkmuyorum işte. Şair yanımı kesiyorum yüreğimden. Gidişine kanayan cümleler düşüyorum. Ama Yıkılmıyorum, Yıkılmıyorum işte, Bir nefes daha sen oluyor,, Senden bir ben daha eksiltiyor Ve ben nefessizliğimde, kendimi yutuyorum. Dilimi sana kestiğim günden beri, Gidişine kanıyor, Yarama avuntularımı basıyorum. Kanıyor Durmadan kanıyor işte. Ardı ardına yaktığım sigaralar. Uğruna akıttığım yaşlar. Bitmez sandığın hıçkırıklar. Sensiz doğan sabahlar. Yüreğimi avazından kesiyor. Kesiyor ; Ve susuyorum işte. Şimdi yüreğim suskun. Papuçlarım çamura gömüldü. Dizlerim dermansız. Ben vurgun yemiş bir yaralı. Ben kanadı kırık bir kuş. Acıya kanayan dilim. Kekremsi bir tat yokluğunda. Zepzehir zakkum. Katık ediyorum sevdamı aşıma. Karanlık sularda, uzuyor sokak lambaları. Ve uzadıkça, dağılıyor şehir gözlerimde. Artık sende yoksun. Yoksun. Yoksun işte .. !! Gökhan SARI |