sardunyalar
yağmur ıslaklığıyla nemli toprakta kokun
gelişinin müjdecisi balkondan sarkan sardunyalar. perdelerinin ucu buruşmuş pembe pembe, içimde bir heyecan çırpınan saniyeler hızla akıyor gözüm gülen gölgeni arıyor nerede? on kere geçtim sokağından sessizce lüks araba geldi dediler kırmızı, kucağında çiçekler yanında biri vardı toprak kurudu ayaklarımın altında o an içımde dondu birden damarlarımda akan kan harfler karıştı beynimde, cümleler kurak ne olduda koşan aşklar yoruldu yürümekten dil konuşmazdı ya gözler niye tutsak anladım beklemem boşunaymış kabuklarını kaldırdıkça deşilirmiş yaralar yine bizbize kaldık yine puslu karanlık yollar yıllarca bakıştık terketmedin solmadın, halimi sen bildin konuştuk karşıdan karşıya Anlayanım yarim sensin sardunyalar. 25-10-2010 yalova |