Ölümden ötesi yok

Ve fanilikler içerisinde biz

Oyuncaklarımzla varolunduğu sanılan

Koskocaman kiralık mutluluklar

İçindeyiz sadece

Hepsi birer düzmece

Adına benim dediğimiz hiçbirşeyin

Asıl sahibi değiliz aslında

Geçici olarak verilen

Duygularında yozlaşıp

Somutlaştığı bir dünyadayız

Para denen illete

Nasıl tapılıyor bakın bir şu millete

Öyle değer biçmişizki kendimizce

Zaman zamanda olsa

Trajikomedileştiriyor oda yine aklınca bizi

Rezalet dediğimiz elaleme

Fakirlik bitti hakirlik görmeye başlayınca

Yarınlar için umut bekliyor ya

Hani anne ve babalarımız

Yetişen bu yeni nesile inatla

Adına mürüvet dedikleri anı tadabilmek adına

Gelecek aslında çokta sağlam gelmiyor

Ardarda yaşanılan patlamalarla

Azda olsa hala varız

Gelecek kaygısıyla hiissedip

Düşünüp yaşamaya çalışan

Ama bilmiyorlar alınacak sorumluluğun

Bedelinin nekadar ağır olacağını

Bu adamsendecilik varolduğu sürece

Çünkü hala o kerpiç evde kalmış

Safi temizlikte duyguları ve hala

Aynı duyguları aşılamakta şırıngaları

Ama sizdeki şırıngalardan kalmadı

Artık ceplerde gezen hiyakarlıktan başka

Ceplerde kabarık cüzdan farkedilmiyorsa

Selamlar sabahlar kesilir oldu

O şeker topladığımz elöpülen

Bayramların yerine önce molozlar döküldü

Ardından temelleri bir çırpıda atılmış olan

Adına yenilik dediğimiz dayanıksız binalar

Bu binalar çoğaldıkça

Ve buna inatla adına doğal afet dediğimiz depremler

Aslında Tanrı’nın kendini hatırlatmasından başka hiçbirşey değil

Halen savaşıyorum faniliklerle dönen çarkın dişlisinin arasında

Minnacık bir parçada olsam ufalanmamak için

Ölümden ötesi yok hepimiz için tek gerçek bu aslında....