Ekim..
Birden bir ışık belirdi ekimin sonlarıydı..
Sesim az çıksa bile sevginin tonlarıydı.. Aynı şehrin , aynı vefasız yollarıydı.. Bir başkaydı akdeniz aşka karşı.. Neden soluksuz kaldım ? Neden sorgusuz bu gece ? Ellerin ellerimde değil neden ? Söylenmemiş bir kaç kelime.. Üzerine kurulası cümle hayaller.. Bir çığlık yürüyor yanında duymuyorsun.. Yıpranıyor yapraklar sonbaharın acımasızlığında.. Bir o kadar kıpırtısız aşk söylentisi, acıtıyor içimi.. Bütün terkedilişlerim terketmişti beni sanki.. Düşündüğüm tek olumsuzluk kavuşmamızdı.. Ve yine aynıydı akdeniz aşka karşı.. Tanrı, gökte tüm ihtişamıyla dururken , Bir ayrılık sahnesi daha perdeyi kapatıyordu.. MUSTAFA DÖLEK.. |