ŞAİR ARİF DAMAR
Yaratılan her şey fani, şairlerde bir insan.
Şairlerde bir gün gelir, göçerler bu dümyadan. Onlardan bize miras, duygulu dizeler kalır. İstemezler ağlamayın arkalarından. Eserleri okunursa, şairler hayatta kalır. Kıymetleri bilinmezse, şairler o zaman ölür. Rikkatlidirler yürekleri, sevda yüklü duyguları. Hayatta oynamazlar, körleri ve sağırları. Riyakar değillerdir, her dem açık alınları. Gönüllerde şairlerin sarayları konakları. Hiç bir zaman ölmediler, Karacoğlan, Yunus Emre. Mevlana mız İlahi aşkı, derceylemiş Mesnevide İfadesı hakkı beyan, ipektir dokunan halı Manzume olur hayatı, gönülden verir hesabı Ariftirler sözlerini damardan söylerler Şiir gibi yaşarlar, korkmazlar ve sinmezler. Candan dostum derler, sevgi pınarları gönüllerinden. Alkış istemezler,verirler ama almasını bilmezler. Açık bırakın pencereleri, meltem odaya dolsun. Kapılırsam kapılayım, bahtımın ruzgarına. Esinti götürsun bizi, bir şiir akşamına. Kapılıp gelmessem, iklimimde, kar olsun tipi olsun. Okunacak şiirler buğun, rahmetli Arif Damardan okunsun... Mehmet DEMİREL 22.10.2010 |