GÜL YAĞMURLAINDA YIKAN
Emanet değilmi beden de ki çan /çıkacak o elbisen ruhun kalacak
Canım gülüm dediğin on ca sevdiğin /gün olup hepsi toprak olacak Arifler den dinlediğin her sözün /bu can emanet tir solar gül yüzün Ne oğlun kalacak nede can kızın /bir gün hepsi toprak olup gidecek Damlalardan oluşmaz mı o derya /girmiş ahirete herkes sıraya Misafir gelmişiz biz de buraya /yolun uzun kısa olsa sonu var Hesapsız mı sanki bun ca mesele /ahiret hiç olmasa meselâ İyilik’ten kaybın nedir bir düşün /yolun sonu toprağında bitecek İnanmamak için nedir o inat /inandım değince oldun mu rahat Getirmezsen varlığı na kanâat /yolun sonu ateşler’de bitecek Sen aklınla bir çok hesap sorarsın /akıllısın kaybedip ne ararsın Boş hevâya sen kendini yorarsın /bastığın her yer insan kaynıyor Haydi şimdi bir duâyla tövbe et /dile ondan hayat’ta iken mağfiret Her yudumda hep yakındır ahiret /son duânın sana faydası olmaz Dön bir kerre mevlanadan örnek al /bektaş olmak istemezsen Yunus ol İstiyorsan HAKKA çıkar bütün yol /sanma güneş yanar söner boşuna Sebep değil şeytan yanlız bahane /oysa dünya hayat için’de hane Nefsin canda can için de mestane /şüphe ile iman sonra faydasız Etrafın da görmezmi sin ale mi /ALLAH sevmez kim sever ki zalimi Cehennem de ol perişan hali ni /bilmez isen ateşleri tut yeter Akılılar maşa ister ateşe /akılıysan emsal bul şu ateşe Kıyamete olmaz ise endişe /son nefeste pişmanlık’lar faydasız Biz yazmadık bunu ALLAH yazdır dı /imansızlık alemi çok azdırdın Kardeşleri kardeşlere ezdirdin /insan doğdun doğduğun la kal yeter |